Weekblog 19 april 2025

voetje voor voetje

Toen onze voorouders een miljoen jaar geleden nog in de boomtoppen leefden, hadden ze alle vier hun ledematen nodig om er niet uit te vallen. En met het grootste gemak brachten ze met hun achterste ledematen voedsel naar hun mond of krabden er eens lekker mee achter hun oren. Maar sinds we rechtop zijn gaan lopen op die achterste twee, zijn het vooral de voorste die alle aandacht hebben gekregen.
Heb je je voeten wel eens goed bekeken. Rare dingen eigenlijk. Ze beginnen met onder je  uitstekende enkels. Die zijn het uiteinde van het scheenbeen en het kuitbeen. Waarom steken die eigenlijk uit? Is dat nou echt nodig? Eerder hinderlijk.
Dan je tenen; eigenlijk een soort mislukte vingers. Te kort om iets mee te grijpen, maar lang genoeg om ze te stoten. En terwijl we onze vingers eren met voor elk een aparte naan, komen we beneden niet verder dan de weinig liederlijke namen ‘grote teen ’en ‘kleine teen’, waarvan je die laatste meestal goed moet zoeken omdat die ergens onder de rest weggefrommeld zit.  Over de andere drie maar te zwijgen. Aan je hand heten die drie nog naar wat ze doen (wijzen, het midden zijn en een ring dragen), maar wat kunnen je wijsteen, middelteen en ringteen eigenlijk?
Bij je vingers zijn er versjes of liedjes bedacht. ‘Naar bed, naar bed, zei Duimelot’ en ‘Op mijn  hoofd staat een bonnetje’, maar wie kent er een vrolijk versje  over je tenen? Jubeltenen? Dat klinkt blij, maar is geen feest als je ze hebt…..om het maar niet te hebben over hamertenen en klauwtenen.
Een geliefde hobby van velen is nagelbijten. Maar die van de tenen lusten we blijkbaar niet, want ik zag nog nooit een verwoede bijter de sokken uittrekken. De evolutie heeft ons ook de daarvoor benodigde souplesse afgeleerd. Alleen kleuters kunnen er nog bij. Was blijkbaar niet noodzakelijk om als soort te kunnen blijven voortbestaan…….
Van de 206 botten in je lichaam zitten er 52 in je voeten (een kwart!), terwijl ze nog geen 4% van je lichaam zijn. Blijkbaar heeft Onze-lieve-heer alle rommel, die Hij overhield daar in gepropt. Een feestje als je als archeoloog een verrommeld skelet opgraaft en van 26 botjes, doorgaans niet groter dan een paar centimeter een voet in elkaar moet zetten. Komt nogal wat ijzerdraad aan te pas…... 
Op internet vond ik zonder veel moeite 40 uitdrukkingen en gezegden met ‘vinger’, met positieve en negatieve betekenissen, maar met ‘tenen’ vond ik er met moeite tien, waarvan ‘met je grote teen spelen’ nog de minst negatieve was.
Je zou verwachten dat je voeten van al dat lopen zouden slijten. Maar het tegendeel is waar. Hoe vaker je ze gebruikt, des te groter worden ze: overal verschijnen randen eelt, die we met rub, rasp of desnoods met een mesje te lijf gaan. We stellen het blijkbaar niet op prijs dat we meer voet aan de grond krijgen. En de ‘nailart’ van de nagelstudio’s die als onkruid uit de grond schieten, houden zich vooral bezig met je tengels.
Vinden we lange nagels aan de vingers mooi, die aan de tenen houden we kort! En vergt het knippen van je vingernagels enige motorische vaardigheid, om je teennagels te knippen heb je echt behendigheid nodig ( en een loep om die van je kleine teen te kunnen vinden).
We hebben het blijkbaar niet zo op onze voeten. Onterecht!
Want laten we eens bij onze voeten stilstaan (nog net geen contradictio in terminis voor mij) .
Die voeten zijn eigenlijk wel echte krachtpatsers. Laten we zeggen dat een gemiddelde volwassene 70 kilo weegt. Heeft u dat weleens proberen op te tillen? Dat valt echt niet mee. Maar je voeten dragen dat gewicht dag in, dag uit. Sterker nog, zelf als je op één been gaat staan, draagt die ene voet die 70 kilo eigenlijk zonder problemen. En ga eens op handen en voeten lopen. Je merkt meteen dat je daarbij je vingers spreidt, anders val je om. Maar bij je voeten spreiden je tenen zich echt niet als je loopt. Die kunnen zonder zonder om te donderen.
Sta eens stil bij een pas: je zet je hak neer, daarna breng je je voorvoet naar de grond, tilt je hak op en zet je met je voorvoet en tenen af. En dit hoef je je voeten niet te vertellen. Dat doen ze als vanzelf. Bij mij elke kilometer zo’n 1260 keer. In de tot nu toe gelopen 1400 kilometer 1.764.000 keer. Petje af!
En wat vragen ze er eigenlijk voor terug? Die van mij vragen aan het eind van een wandeldag alleen om een kwartiertje in een bak koud water uitgelaten te worden. Laat daar eens 10 liter in gaan, dan kost dat zo’n 2½ cent. Ga daar maar eens een kwartiertje voor naar de manicure…... En dat eelt mensen, daarmee helpen je voeten je gratis om te voorkomen dat je huid doorslijt op de plekken, die je intensief gebruikt. Laat zitten dus ! Af en toe pulken mag, omdat het zo lekker is……
Onze voeten worden ondergewaardeerd. Nou, door mij worden die daar onder gewaardeerd!